słownictw|o

n sgt 1. (języka) vocabulary; lexis spec.; (utworu, autora, środowiska) vocabulary

- słownictwo bierne/czynne passive/active vocabulary

- mieć bogate słownictwo to have a rich vocabulary

- rozwijać/wzbogacać słownictwo uczniów to develop a. build/enrich the pupils’ vocabulary

- zaśmiecać język obcym słownictwem to mess up the language with foreign words

2. (dziedziny, specjalności) vocabulary

- słownictwo techniczne/religijne technical/religious vocabulary

- słownictwo polityki political vocabulary

- słownictwo potoczne/książkowe colloquial/formal vocabulary

- często posługuje się dosadnym słownictwem euf. he often uses vulgar language